Bog Miroslav Mandić Bog

    Ti
    si

    408704

    pupoljak

    PRESUDAN DAN

    1151. dan
    25. februar 2008.

    32368 - 32400

    blaženstva

     

     

    Sve i svi koji su ikada postojali su Mandić.

     

    Sve što je sada je Miroslav.

     

    Mandić je jedan. Miroslav je jedini.

     

    Miroslav Mandić je jedan jedini.

     

    Mandić je žena. Miroslav je muškarac. Miroslav Mandić je dete.

     

    Mandić je umetnik. Miroslav je pesnik. Miroslav Mandić jedan jedini umetnik.

     

    Mandić je odgovornost za prošlost.

    Miroslav je odanost budućnosti.

    Miroslav Mandić je ljubav sada i ovde.

     

    Mandić je reč kazna.

    Miroslav je reč sloboda.

    Miroslav Mandić je reč ljubav.

    Miroslav Mandić jedan jedini umetnik je reč Bog.

     

    Mandić je zemlja.

    Miroslav je voda.

    Miroslav Mandić je vazduh.

    Miroslav Mandić jedan jedini umetnik je vatra.

     

    Mandić je smiraj umesto depresije.

     

    Miroslav je zanos umesto agresije.

     

    Onaj koji nije imao koga da ga zagrli smislio je besplatne zagrljaje.

     

    Volim Te ženo koja pojebeš Boga.

     

    Osećam najdublju zahvalnost prema lepoti ovog dana.

     

    Ovo je umetnost hodanja.

     

    Ovo je umetnost vode.

     

    Ovo je umetnost neba.

     

    Ovo je umetnost pevanja.

     

    Lepotom ruže, dobrotom puta, ljubavlju leptira…

    je početak pisma koje ću ovih dana poslati Srđanu Valjareviću i Nanadu Rackoviću

     

    zamisli plamen

     

    podoji misao

     

     

    najveći

    je

    Bog

    je

    najmanji

     

     

    telo moje ište Tvoje telo

    duša moja ište Tvoju dušu

    um moj ište Tvoj um

     

    telo moje ište Tvom telu moje telo

    duša moja ište Tvojoj duši moju dušu

    um moj ište Tvom umu moj um

     

     

    evo

    me

    u

    TeljubimTebi

     

     

    ne bih ljubio kada ljubav ne bi pevala ljubav za sve i svakoga

     

    ne bih pevao kada pesma ne bi ljubila pesmom sve i svakoga

     

    čovek je pastir ljudskog društva

     

    ljudsko društvo samovažnošću pokušava da se izoluje od ostalih bića

     

    ljudsko društvo nasiljem i profitom samo sebe zatvara u gulage-logore-samosluge 

     

    ljudsko društvo se u izolaciji samoubija politikama privatnog-javnog-državnog-tržišnog

     

     

    čoveče

    pastir

    si

    svoj

     

     

     

    smešim

    Tii

    se

     

     

     

     

     

    SVAKI DAN JE PRESUDAN

    1152. dan
    26. februar 2008.

    32401 - 32433

    blaženstva

     

     

    Smešim se ovom što pišem.

     

    Ovo što je napisano smeši se Tebi.

     

    Tii se smešiš nežnosti svog srca.

     

    Tvoje srce se smeši detetu koje hrani uličnog psa.

     

    Dok uzimam snagu iz detetovih ruku smešim mu se.

     

    detinjstvo ne umire

     

    krila su mi muzika detinjstva

     

    13:13h

    smešim se vremenu koje mi se nasmešilo sa ekrana

     

    Sav u Tebe iscurim svete.

     

    Sve jedno drugo treba.

     

    Svako svakog želi.

     

    Ova gomila cigala mi uvek privuče pogled.

     

    Neko drugi bi napisao nešto drugo a ja sam napisao ovo.

     

    Kad jednom nogom prestignem drugu druga noga odmah prestiže prvu.

     

    Hodam pored Dunava i osećam da je moje telo i telo Dunava jedno telo.

     

    Pada mi sunce na lice – sunce mi je lice.

     

    Reči vole da kažu ono što one vole da kažu.

     

    Dok polako hodam osećam da sam savršenstvo Božije.

     

    Ispunilo me je – postao sam ovo veliko drvo pored reke.

     

    Sleteo sam na zemlju sa ovom vranom. Bilo je kao skakanje u vodu u mladosti.

     

    Biće lepote je u svim bićima.

     

    Ljudi sede kao ptice na zidinama Kalemegdana.

     

    Devojka fotografiše dvojicu šahista i kaže im simpatični ste mi.

     

    Letim sa svim pticama koje preleću most.

     

    Kada sam završio prethodno blaženstvo osetio sam da me ptice vole.

     

    Sve više volim jebanje i sve više ga doživljavam stidom i čednošću.

     

    Sve više poštujem pornografiju jer iskupljuje licemerje.

     

    Pornografija će postati najuglednija profesija i tada će i ona postati licemerna.

     

    Jedina banka koju volim i kojoj verujem je prosjakinja ili prosjak kojima dam novac.

     

    Jedino gore od nasilja je osuđivanje.

     

    Ganuo me ovaj odbačeni mladić.

     

    Ganuće mi ozaruje dušu.

     

    Sam ljubi.

     

     

     

     

     

    VIBRACIJE VARIJACIJAMA

    1153. dan
    27. februar 2008.

    32434 - 32466

    blaženstva

     

     

    vrh

     

    vrh

    vrh vrh

     

    vrh

    vrh vrh

    vrh vrh vrh

     

    vrh

    vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

     

    vrh

    vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh

     

    vrh

    vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh

     

    vrh

    vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

     

    vrh

    vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

     

    vrh

    vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

     

    vrh

    vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

     

    vrh

    vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

     

    vrh

    vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

     

    vrh

    vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

     

    vrh

    vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

     

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh

    vrh

     

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh

    vrh

     

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrhvrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh

    vrh

     

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh

    vrh

     

    vrh vrhvrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrhvrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh

    vrh

     

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh

    vrh

     

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh

    vrh

     

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh

    vrh

     

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh

    vrh

     

    vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh

    vrh

     

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh

    vrh

     

    vrh vrh vrh

    vrh vrh

    vrh

     

    vrh vrh

    vrh

     

    vrt

     

    vrh

    vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh 

     

    vrh

    vrh vrh

    vrhvrhvrh

    vrhvrh vrhvrh

    vrhvrhvrhvrhvrh

    vrhvrhvrh vrh vrhvrh

    vrhvrhvrhvrhvrhvrhvrh

    vrhvrhvrhvrh vrh vrhvrhvrh

    vrhvrhvrhvrhvrhvrhvrhvrhvrh

    vrhvrhvrhvrhvrh vrh vrhvrhvrhvrh

    vrhvrhvrhvrhvrhvrhvrhvrhvrhvrhvrh

    vrhvrhvrhvrhvrhvrh vrh vrhvrhvrhvrhvrh

    vrhvrhvrhvrhvrhvrhvrhvrhvrhvrhvrhvrhvrh

    vrhvrhvrhvrhvrhvrhvrh vrh vrhvrhvrhvrhvrhvrh

     

    v

    v o h

    vrh l vrh

    vrh vrh i vrh vrh

    vrh vrh vrh m vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh t vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh e vrh vrh vrh vrh vrh

     

    vrh

    vrh vrh

    vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh 

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh 

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh 

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh 

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh 

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh 

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh 

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh 

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrhvrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrhvrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrhvrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrhvrh vrh vrh vrh 

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrhvrh vrh vrh vrh vrh 

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrhvrh vrh vrh vrh vrh vrh 

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrhvrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh 

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrhvrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh 

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrhvrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrhvrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrhvrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrhvrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

    vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrhvrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh vrh

     

    vrt

     

     

     

     

     

    VARIRANJE VIBRIRANJEM

    1154. dan
    28. februar 2008.

    32467 - 32499

    blaženstva

     

     

    Lisice imaju jazbinu, ptice nebeske gnezda, a sin Čovečiji nema gde zakloniti glavu

    Matej 20. 8

     

    Blaženstva su zakloni.

     

    Svaka reč koju napišem je dom nezaštićenih.

     

    Reč me živi.

     

    Riba me pliva.

     

    Ptica me leti.

     

    Hleb me žvaće.

     

    Mirisi me ljube.

     

    Trčimo devojčica i ja.

     

    Uskoro će procvetati voćke.

     

    Čovek je zavet lepoti.

     

    obliva me nežnost 

     

    kičme nam se prepliću

     

    neprestano

    od kurca do srca od srca do mozga

    od srca do mozga od mozga do kurca

    od mozga do kurca od kurca do srca

    prelećem

     

    mozak je Bog

     

    seks je srce

     

    novac je kurac 

     

    sve neka je ovako

     

    sve neka je cigla do cigle

     

    sve neka su pupoljci

     

    sve neka je reč Božija

     

    sve neka je ružičasta latica

     

    sve neka su svi gradovi

     

    sve neka je nedostajanje koje hrani

     

    živim u Tvom mirisu

     

    mojim mirisom pevaš uspavanke svim bićima

     

    Ja sam skitnica u Tebi.

     

    Skitnica od kurca do srca i mozga.

     

    Skitnica po uzbudljivoj reči skit.

     

    Skitnica je muž skitnici.

     

     

    ja

    sam

    skitnica

    u

    skitu

    skitnice

     

     

    muzikom reči pevam Te

    muzikom reči Te pevam

    muzikom Te reči pevam

     

    skitni me

    utrobo

    skitam Te

     

     

     

     

     

    35. PUT PO 33 DANA

    1155. dan
    29. februar 2008.

    32500 - 32532

    blaženstva

     

     

    Proći će četiri godine do sledećeg 29. februara.

     

    Poezija je na svakom mestu – u svakom trenutku.

     

    Iako nauka postepeno osvaja nove oblasti i širi se kroz nevidljivo, uvek ostaje neka logici

    nemerljiva, ali osećaju bliska dubina. Vođeni čarobnim zvucima neke muzike pokušajte

    da osetite tajnoviti osećaj svemira i svesveta, svesveta i sveta, sveta i svesti, svesti i

    svetlosti, Svetlosti i Svetosti. Moje misli vas miluju s prolećnim povetarcem

    poslala mi je sms Margita

     

    Kad spomenem vrapce već pevam.

     

    Maslačak raste iz zida.

     

    Oslonio je ruku na prijateljičino rame.

     

    Odbačenost najlepše peva.

     

    Sve što jeste umetnost je.

     

    Pegava devojka pali cigaretu. Crna devojka iza nje povlači već drugi ili treći dim.

     

    Divim se ovoj malenoj pogrbljenoj starici koja na

    ovom platou ispred pošte redovno hrani golubove.

     

    I zamor u pisanju je pesma.

     

     

    umorna

    pesma

     

     

    Raznežila me je i osvežila umorna pesma.

     

    Divno se drže za ruke ovo dvoje starijih ljudi.

     

    Divno zidar doziđuje školsku ogradu.

     

    Divno se ljube dvoje na rastanku.

     

    Divno je ova lopata zabodena u pesak.

     

    Uživa u hodu tek prohodala devojčica.

     

    Na raskrsnici su me pogledali ova devojka i ova žena i ovaj mladić.

     

    Divno se jedan čovek divi divotama.

     

    Kad ugledam Dunav kao da ugledam sebe.

     

    Uvek sam želeo da pišem nešto što nikada niko nije napisao.

     

    Napisano kojem sam se divio bilo je tako napisano.

     

    Dugo nisam pisao jer sam želeo da pišem kako niko nikada nije pisao.

     

    I onda sam jednog dana počeo da pišem tako kako do tada niko nije pisao.

     

    Samo sam pisao.

     

    Od onda tako pišem jer tako volim da pišem.

     

    Tako pišem jer samo tako znam i mogu da

    pišem jer to što pišem sam ja – a ja jedino piše.

     

    Kada pišem sebe pišem sve jer ja sam sve.

     

    Bacio sam papirnu maramicu u kantu za đubre.

     

    Da li čuješ teretni voz?

     

    Da li osećaš miris Dunava?

     

     

    odbačeni

    uvek

    peva

    samo

    Tebe

     

     

     

     

     

    Stranice